Asset sharing: “Er kan veel meer dan je denkt”.

Hoe kwam je op het idee om bedrijfsmiddelen te gaan delen?

Royan van Velse: “Het idee is ontstaan bij onze hoogwerker. In ons ziekenhuis hebben we een hal met een grote glazen koepel. Om die te kunnen reinigen hebben we een hoogwerker op maat moeten kopen. Dat ding heeft toen 250.000 euro gekost. Nu wordt die machine maar één week per kwartaal gebruikt. Hij staat dus gemiddeld 11 maanden op een jaar stil. En zo hebben we veel producten en diensten in het ziekenhuis die we niet continu nodig hebben. Die zouden we ter beschikking kunnen stellen van andere organiaties. Dat hoeven niet per se ziekenhuizen te zijn, het kunnen ook andere bedrijven of organisaties te zijn. Dus hebben we ze via FLOOW2 op de marktplaats gezet.”

Gaandeweg werden de toepassingen breder?

“Inderdaad, we hebben eigenlijk veel meer dingen die elders veel nuttiger gebruikt zouden kunnen worden. Een voorbeeld zijn onze parkeerplaatsen. Vlakbij het ziekenhuis ligt een grote evenementenhal, de Gelredome. De organisatoren van concerten in de Dome zijn altijd op zoek naar parkeerplaatsen. Daarom dachten we: laten we onze parkeerplaatsen in het weekend verhuren.”

 “Een ander voorbeeld: je hoeft niet altijd expertise in te kopen, je kan ze ook inhuren. We hebben in ons ziekenhuis bijvoorbeeld een bedrijfsbrandweer, met kennis van bedrijfshulpverlening en blustechnieken. Die kennis kan elders ingehuurd worden. We hebben ook een sterilisatieafdeling die niet 100% bezet is. Die kunnen we aanbieden aan huisartsenposten of dierenartsklinieken: we kunnen voor hen steriliseren tegen een bepaalde vergoeding.”

“We kunnen ook oefenruimtes voor de behandeling van patiënten verhuren. Een verpleeghuis of verzorghuis kan via het deelplatform bijvoorbeeld onze ruimtes en apparaten huren, in plaats van zelf te moeten investeren in een opleidingsruimte.”

“Het gaat bovendien niet enkel over verhuur. We zetten ook voorraden van producten die we over hebben te koop op de marktplaats. Dat gaat bijvoorbeeld over spuiten of andere disposables, maar ook over apparaten die nog heel goed zijn, maar niet meer passen bij de top-tien zorg die wij hebben. We stellen ook meubilair ter beschikking: veel afdelingen zijn gemoderniseerd, maar de oude meubels zijn nog heel goed. Dat kan je beter op het deelplatform zetten dan dat je ze weggooit.”

B2B-sharing is een nieuw concept. Welke drempels moest je intern overwinnen?

“We merken dat de mensen in huis, onze afdelingen, in eerste instantie terughoudend zijn. Ze vragen zich af: “Kan het wel? Is het verzekerd? Gaat het niet kapot? Komt het terug? Hoe zit het met het geld? Wat moet ik ervoor vragen?” Er zijn dus veel vragen over de randvoorwaarden. Je moet ervoor zorgen dat je die randvoorwaarden borgt voor de afdelingen als je erin stapt.”

“Daarom hebben we een manager op het totale FLOOW2-pakket gezet. Hij coördineert en motiveert en zorgt ervoor dat de randvoorwaarden in orde zijn. Onze afdeling inkoop zorgt voor de verkoop- en verhuurcontracten. De winsten van de verhuur of verkoop komen onze afdelingen bovendien rechtstreeks ten gunste. Dat motiveert hen om mee te doen. Ook ons management is enthousiast. Ze zien ook kansen om zelf voordelig producten of diensten in te kopen.”

Kan asset sharing je flexibiliteit als organisatie niet ondermijnen? Wat als je plots een toestel of ruimte nodig hebt die op dat moment verhuurd is?

“Die vragen krijgen we intern ook: “Wat als ik het nodig heb? Krijg ik het op tijd terug?” We hebben natuurlijk een planning. Die hoogtewerker gebruiken we bijvoorbeeld één week per kwartaal. Dat wordt een jaar op voorhand gepland, dus dat is geen probleem. Voor andere zaken moet elke afdeling de afweging voor zichzelf maken. We hebben wel overal minstens twee exemplaren van, dus in principe kan er veel.”

Hoe zit het met aansprakelijkheid?

“Dat wordt geval er geval bekeken met een risico-analyse. Zijn wij verantwoordelijk voor het product als het door een derde gebruikt wordt? Hoe zit het als je een derde toestaat om onder het dak van het ziekenhuis iets te komen doen? Zijn wij als ziekenhuis aansprakelijk of lijden wij imagoschade als er iets gebeurt?”

“Stel, een zelfstandige chirurg wil met zijn behandelingsteam een operatieruimte huren bij ons, dan zeggen wij daar neen op. Omdat wij niet willen dat onder ons dak dat soort dingen gebeuren. Voor andere gevallen zouden we dan weer wel ja kunnen zeggen, zoals bijvoorbeeld de verhuur van een MRI-scan, op voorwaarde dat ons personeel het apparaat bedient. Die risico-analyse moet je elke keer opnieuw maken bij een vraag die binnenkomt.”

“Sommige dingen kunnen ook gewoon niet. We hebben met het ziekenhuis een aantal kleine leasewagens ter beschikking om van vestiging naar vestiging te rijden. We dachten die ook te verhuren in het weekend, maar de leasefirma laat dat niet toe. Daar eindigt het dus. Je moet het dus allemaal geval per geval bekijken. Maar er kan veel meer dan je denkt.”

Hoe ziet de toekomst van het sharing-project eruit?

“Het succes komt niet van de ene dag op de andere. Communicatie is belangrijk: we moeten het in de markt zetten en meer bekendheid geven. Daar dragen jullie (met het Inspirati[e]vent Circulair Aankopen nvdr.) ook toe bij.”

“Ik denk dat, als we een jaar verder zijn, het steeds meer gaat spelen. We hebben erover gepubliceerd, we praten erover en iedereen is echt enthousiast. Dus vroeg of laat moet er een déclic komen, zoals de Fransen dat zeggen. Want je moet niet alleen geen geld verspillen, maar ook zorgvuldig omgaan met de schaarse middelen die we op aarde hebben.”